Rzeź wołyńska - masowe ludobójstwo dokonane przez nacjonalistów ukraińskich na mniejszości polskiej, która zamieszkiwała województwo wołyńskie II Rzeczpospolitej, podczas okupacji przez III Rzeszę. Były to zbrodnie popełniane w okresie od lutego 1943 r. do lutego 1944 r. Akcja ta zainicjowana została przez działaczy OUN-B (tzw. banderowcy) i wykonywana przede wszystkim przez formację UPA, wspomaganą przez chłopów. Dużą rolę odegrał także kler grekokatolicki, który podżegał do zbrodni. Księża grekokatoliccy, którzy odmawiali nawoływania do czynów ludobójstwa, byli mordowani.
W I połowie 1943 r. bardzo intensywnie odbywały się po wsiach zebrania mobilizujące do walki o Ukrainę bez Lachów. Głoszono otwarcie hasła takie jak: „Ukraina dla Ukraińców” czy „Ukraina ma być czyta jak szklanka wody” (lub jak łza). W cerkwiach odprawiano nabożeństwa, podczas których duchowni prawosławni święcili narzędzia zbrodni, a nawet wygłaszali kazania, w których mordowanie Polaków było podbudowywane ewangelicznymi przypowieściami. Ukraińcy często powoływali się na Biblię, tłumacząc swoje czyny. Codziennym zjawiskiem stały się przejazdy bojówek po wsiach ukraińskich i stosowanie terroru wobec polskich gospodarzy, grożenie zabiciem, rabowanie żywności, odzieży i zwierząt gospodarskich. Dokonywano także rewizji domów w poszukiwaniu broni.
Katarzyna Badyla JS im. kpt. Tadeusza Paulone Nr 2007 ZS „Strzelec” OSW
