Marsz Niepodległości - Warszawa 11 listopada 2012

Wczesnym rankiem w niedzielę z grupą członków i sympatyków Gazety Polskiej z Krakowa, ponad 100 osób wyruszyłem na kolejny Marsz Niepodległości do Warszawy. Organizatorzy wyjazdu, kierownictwo klubu Gazety Polskiej w Krakowie to zdecydowanie ludzi młodzi, którzy bardzo sprawnie uporali się z organizacją wyjazdu. Podróż przebiegała spokojnie przy pięknej pogodzie, co dawało nadzieję, że marsz Niepodległości będzie prawdziwym świętowaniem odzyskania niepodległości  naszej Ojczyzny. Po przejechaniu kilkudziesięciu kilometrów świąteczny nastrój zamąciła  pierwsza kontrola policyjna. Dwa radiowozy policji zatrzymały  obydwa autokary. Dawało się wyczuć niepokój, co dalej będzie, czy policja nie planuje nam przeszkodzić w dalszej podróży. Stan zagrożenia minął, gdy policjanci zezwolili na dalszą jazdę. Zastanowił nas fakt, że nie była to zwykła kontrola patrolu, ponieważ policjantów było razem około 10.Teraz wiem,  że była to prezentacja siły policji, ale czy w państwie demokratycznym jest konieczna taka demonstracja sił policji wobec uczciwych obywateli?  Jadąc dalej,   znów natknęliśmy się na kolejną kontrolę. Następne dwa patrole kontrolują pasażerów autobusów. Pojawia się znów lęk o to, czy pojedziemy dalej? Jednak tu policja wykazała  jakby ludzki wymiar twarzy, eskortując nasze autobusy na miejsca zbiórki Marszu Niepodległości. Czar prysnął jednak, gdy na miejscu widać było mobilizację oddziałów policji, a mówiąc prawdziwie skojarzyło się to z "zomo”. Ubrani w kombinezony, dźwigali na plecach pojemniki z gazem łzawiącym. Teraz widać, że akcja pacyfikacji marszu była planowana od samego początku. Marsz miał wyruszyć o godz. 14.00, jednak się opóźniał z niewiadomych przyczyn. Ruszyliśmy ok. godz. 16.00. Po przebyciu kilkudziesięciu metrów marsz się zatrzymał. Kordon „zomo” pojawił się na trasie marszu, zabraniając dalszego przemieszczania się. Zastanawiające jest, po co był tam potrzebny tak liczny oddział, aż trudno powiedzieć słowo policji z gazem łzawiącym, wozem do polewania wodą, uzbrojonym w broń, jeśli w pobliżu nie było żadnych instytucji rządowych czy parlamentu ani nie było ryzyka konfrontacji z innym marszem. Teraz wiadomo, chodziło o zaplanowaną prowokację, aby pokazać światu, że tylko marsz prezydenta Komorowskiego jest piękny, a Marsz Niepodległości to banda zwyrodnialców atakujących wszystko, co wokoło się znajduje. I ten zabieg medialny się udał, bo oficjalna telewizja” reżimowa” tak pokazuje. A prawda wygląda inaczej. Bezpośredni świadkowie akcji policji wobec uczestników marszu podkreślali, że wmieszani w tłum dziwni ludzie zaczęli prowokacyjnie atakować policję. Prowadzący marsz rzecznik ONR Marian Kowalski  w zdecydowany sposób  zapanował nad prowokacją policji, zakazując kategorycznie jakiegokolwiek prowokowania policji, zachęcając do śpiewania kilkakrotnie hymnu narodowego „Jeszcze Polska nie zginęła”. To uratowało przed rozpędzeniem marszu, na którym prawdopodobnie zależało obecnym rządzącym. Jednak w eter poszła wiadomość, że to uczestnicy marszu wywołali burdy. Marsz wreszcie ruszył ulicami Warszawy, kilkadziesiąt tysięcy ludzi maszerowało spokojnie, nikt nie atakował niczego, ale przyznam, że nagle schowała się policja. Jedynie wzmocnione odziały pojawiły się przed siedzibami rządu i ministerstw i jakoś dziwnie nikt ich nie atakował. Pytanie, na które trudno mi do tej pory odpowiedzieć, to po co skoncentrowano tak ogromną ilość policji na początku marszu, jeśli dalszy marsz był nadzwyczaj spokojny. Słuchając uległych obecnej władzy stacji telewizyjnych i radiowych oraz czytając niektóre tytuły prasowe, widać że chodziło tylko o jedno, aby pokazać zamieszki wywołane specjalnie. Teraz wiem, że obecna władza bardzo się boi ludzi wolnych, myślących i kochających naszą Ojczyznę, Polskę i dlatego zrozumiałem, że w Hymnie „Boże coś Polskę „potrzeba wznosić błaganie „Ojczyznę wolną racz nam wrócić Panie”. Ojczyznę wolną od prowokacji, kłamstwa i wmawiania ludziom na siłę, kto jest dobry, a kto zły.