Apel do Żołnierzy Batalionów Chłopskich

- Chcemy powiedzieć krótko, że w związku z planowaną budową pomnika Batalionów Chłopskich, które w czasie niemieckiej okupacji stanowiły drugą po Armii Krajowej militarną siłę liczącą 157 000 zaprzysiężonych Żołnierzy, pragniemy przy Państwa pomocy dotrzeć do żyjących jeszcze Żołnierzy Batalionów Chłopskich na terenie Powiatu Limanowskiego – mówi Władysław Frączek Zastępca Prezesa OZŻBCh Okręg w Nowym Sączu.Kombatanci liczą, że przy pomocy tej informacji dotrą do swoich towarzyszy broni z czasów okupacji niemieckiej.- Może ktoś ze starszych mieszkańców zna ich nazwiska i pomoże dotrzeć do ich domów, uzyskując adresy – apeluje Władysław Frączek. Związek Żołnierzy Batalionów Chłopskich w Nowym Sączu po wielu staraniach otrzymał zezwolenie postawienia na Starym Cmentarzu w Nowym Sączu  granitowego pomnika Żołnierzy Batalionów Chłopskich. Budowa rozpocznie się wiosną 2013 roku. - Walczyliśmy o wolny Dom ojczysty i o sprawiedliwą Polskę. W powojennej historii różnie z tą sprawiedliwością bywało.  Nie było nam dane, aby na tej ziemi, gdzie przelano tyle Chłopskiej krwi – dla ich wiecznej pamięci nie stanął nawet pomnik poległych i zamordowanych wielu wiernych synów Ojczyzny i polskiej wsi – mówi Wiceprezes OZŻBCh w Nowym Sączu Inicjatywa budowy pomnika Żołnierzy Batalionów Chłopskich ma być ostatnią okazją do spotkania i wspólnego Apelu dawnych towarzyszy broni.- Po upływie 70 lat pragniemy po raz kolejny , tym razem chyba już ostatni, wzajemnie się policzyć. Wiemy, że z kilku tysięcy Żołnierzy Batalionów i członkiń Ludowego Związku Kobiet w Powiecie Limanowskim pozostało nas niewiele. Uczyńmy wszystko co jest w naszej mocy, aby ocalić od zapomnienia heroizm i bohaterstwo w walce o wolność Ojczyzny, tych, którzy „Żywią i Bronią”, a których słowa „Bóg Honor i Ojczyzna” zawsze były i są ich najwyższą wartością – kończy Władysław Frączek. W budynku Starostwa Powiatowego w Limanowej – pok. 104 - do 30 listopada można zgłaszać osobiście lub poprzez członków rodzin swoją odpowiedź na Apel Ogólnopolskiego Związku Żołnierzy Batalionów Chłopskich w godzinach 7.30 –15.30. WARTO WIEDZIEĆ: Bataliony Chłopskie, BCh, konspiracyjna organizacja ruchu ludowego działająca na terenie kraju w okresie II wojny światowej, utworzona jesienią 1940 z inicjatywy SL Roch. Kierownictwo “Rocha” nie zamierzało początkowo tworzyć samodzielnego pionu wojskowego, odsyłając swych ochotników do ZWZ. Samorzutne powstawanie oddziałów chłopskich w Kieleckiem zdecydowało jednak o podjęciu przez Centralne Kierownictwo Ruchu Ludowego (CKRL) decyzji o powołaniu własnej organizacji zbrojnej pn. “Straż Chłopska” (SCh) kryptonim “Chłostra”. Instrukcja organizacyjna głosiła, że SCh jest formacją samoobrony mająca za zadanie zabezpieczenie porządku i spokoju publicznego, ochronę mienia, ochronę działalności “Rocha” i współpracę z podziemnymi władzami państwowymi. Ograniczenie działalności do zadań policyjno-porządkowych nie zadowoliło działaczy terenowych, także konflikty na tle ideowym z ZWZ i obawa przed utratą wpływów na wsi zdecydowały o utworzeniu samodzielnej formacji wojskowej, noszącej od wiosny 1941 nazwę Bataliony Chłopskie. Z ramienia CKRL pełnomocnikiem ds. Batalionów Chłopskich został J. Niećko, pseudonim “Zgrzebniak”, Komendantem Gł. F. Kamiński pseudonim “Zenon Trawiński”, szefem sztabu K. Banach pseudonim “Kamil” “Rosnowicz” do 1942, następnie S. Koter pseudonim “Andrzej Poręba”. Komenda Główna składała się początkowo z 3 a ostatecznie z 10 wydziałów. Dla terenowej struktury organizacyjnej przyjęto przedwojenny podział administracyjny i tworzono komendy dla: okręgów (województwo, lub kilka województw), podokręgów (kilka powiatów), obwodów (powiat), rejon (kilka gmin), gmina i gromada. Utworzono 10 okręgów Batalionów Chłopskich: I Warszawa-miasto, II Warszawa-województwo, III Kielce, IV Lublin, V Łódź, VI Kraków-Rzeszów-Śląsk, VII Białystok, VIII Wołyń, IX Lwów-Stanisławów-Tarnopol, X Poznań. Sieć organizacji BCh objęła większość ziem polskich we wszystkich województwach poza pomorskim, nowogródzkim i wileńskim. Okręgi lubelski, krakowski, kielecki i warszawski-województwo skupiały 90% członków Batalionów Chłopskich, których liczbę w połowie 1944 szacuje się na ok. 170 tys. Żołnierze Batalionów rekrutowali się w większości z przedwojennych młodzieżowych organizacji chłopskich: ZMW RP oraz części członków Centralnego Związku Młodej Wsi “Siew”. Całość sił Batalionów Chłopskich podzielono na oddziały taktyczne i terytorialne. W oddziałach taktycznych obowiązywał podział na drużyny, plutony i kompanie. Ściśle zakonspirowane, były przeznaczone do wzięcia udziału w powstaniu ogólnokrajowym w ostatniej fazie wojny. Oddziały terytorialne miały spełniać zadania policyjno-porządkowe o charakterze lokalnym, liczebność tych oddziałów wynosiła: w gromadach co najmniej 3 ludzi, w gminach 1+10, w powiecie kompania. Oddziały terytorialne podlegały komendantom odpowiednich szczebli. Na przełomie 1941/1942 zaczęły powstawać tzw. Oddziały Specjalne (OS) wydzielone z oddziałów terenowych. Wykonywały akcje bojowo-dywersyjne np.: uderzały na posterunki policji, prowadziły akcję antykontyngentową, dokonując zniszczeń w młynach, mleczarniach, tartakach, gorzelniach itp., oraz niszcząc dokumentację podatkową. W porozumieniu z Kierownictwem Walki Cywilnej zwalczały kolaborantów, agentów gestapo, kolonistów niemieckich i volksdeutschów. Liczebność OS określa się na ok. 300 oddziałów. Od jesieni 1942 zaczęły powstawać liczne oddziały partyzanckie, jako odpowiedź na wzrost terroru ze strony okupanta, wyrażający się nasileniem pacyfikacji wsi, licznych egzekucji, łapanek na przymusowe roboty i akcji wysiedleńczych. W obronie wysiedlanej ludności Zamojszczyzny oddziały partyzanckie Batalionów Chłopskich stoczyły dwie zwycięskie bitwy z niemieckimi ekspedycjami karnymi pod Wojdą i Zaborecznem (1.II.1943). Rozmowy scaleniowe prowadzone pomiędzy kierownictwem “Rocha” i Komendą Główną Armii Krajowej rozpoczęte w X 1942 zakończono umową podpisaną 30.V.1943, zgodnie z którą do Armii Krajowej miały zostać włączone wszystkie oddziały taktyczne Batalionów Chłopskich, liczące ok. 115 tys żołnierzy. Wobec zatargów, głównie na tle obsady stanowisk dowódczych, do AK włączono jednak tylko ok. 51 tys żołnierzy Batalionów Chłopskich. Z oddziałów terenowych nie podlegających włączeniu do AK utworzono Ludową Straż Bezpieczeństwa, działającą faktycznie w ramach struktur Batalionów Chłopskich oraz Państwowy Korpus Bezpieczeństwa i Straż Samorządową podlegające Delegaturze Rządu na Kraj. Z Batalionami współpracował Ludowy Związek Kobiet, utworzony w ramach tej organizacji Zielony Krzyż zabezpieczał Bataliony Chłopskie pod względem sanitarnym na każdym szczeblu dowodzenia. Organy prasowe: “Żywią i bronią”, “Samopomoc Chłopska”, “Chłostra”. Bataliony Chłopskie zostały rozwiązane we IX 1943 decyzją CKRL.